بررسی ترتیب فراگیری جهت‌های زبان فارسی توسط غیرفارسی‌زبانان

بنا بر یکی از فرضیه­های الگوی نظارت کراشن (1982)، فراگیری ساختارهای دستوری زبان دوم نیز، همانند زبان اول، با ترتیب خاصی صورت می­گیرد. تحقیقات متعدد انجام­ شده در این زمینه بیانگر وجود مراحل معینی طی فراگیری برخی ساختارهای دستوری زبان­ دوم است. در این پژوهش، به بررسی ترتیب فراگیری جهت­های زبان فارسی توسط غیرفارسی­زبانان پرداخته شده است. یافتن ترتیب فراگیری این مقوله توسط غیرفارسی­زبانان و مقایسۀ آن با الگوی ثبت­شده از کودکان فارسی­آموز، از جملۀ اهداف پژوهش حاضر است. به­علاوه، قیاس عملکرد زنان و مردان فارسی­آموز هم در دستور کار پژوهش قرار گرفته است. برای این کار، یک پرسشنامۀ حاوی پانزده جفت ­جملۀ هم­معنی، طراحی و میان فارسی­آموزان غیرفارسی­زبان در سطوح زبانی مختلف توزیع شده، سپس از آنان درخواست شده است تا بدون توجه به ترتیب دروسِ کتب آموزشی خود، نمونه جملاتی را که زودتر یاد گرفته و از آنها استفاده کرده­اند، تعیین نمایند. واکاوی داده­ها نشان داد که تقریباً تمام غیرفارسی­زبانان نیز همچون کودکان فارسی­آموز، ابتدا جهت معلوم را می­آموزند.